括江神子

括江神子原文：

狂胡鞍马自为家。遣宫娃。嫁胡沙。万里风烟，行不见京华。马上思归哀怨极，推却手，奏琵琶。
胡儿共听亦咨嗟。貌如花。落天涯。谁按新声，争向汉宫夸。纤手不知离别苦，肠欲断，恨如麻。
李白蜀道难：噫嘘嚱、危乎高哉，蜀道之难难于上青天！蚕丛及鱼凫，开国何茫然。尔来四万八千岁，不与秦塞通人烟。西当太白有鸟道，可以横绝峨眉巅。地崩山摧壮士死，然后天梯石栈相句连。上有横河断海之浮云，下有冲波逆折之回川。黄鹤之飞尚不能过，猿猱欲度愁攀缘。青泥何盘盘，百步九折萦岩峦，扪参历井仰胁息，以手拊膺坐长叹。问君西游何当还，畏涂巉岩不可攀。但见悲鸟号古木，雄飞呼雌上青天，使人听此凋朱颜。连峰去天不盈尺，枯松倒挂倚绝壁。飞湍瀑流争喧豗，砯崖转石万壑雷。其险也若此，嗟尔远道之人，胡为乎来哉！剑阁峥嵘而崔嵬，一夫当关，万夫莫开。所守或匪亲，化为狼与豺。朝避猛虎，夕避长蛇。磨牙吮血，杀人如麻。锦城虽云乐，不如早还家。蜀道之难难于上青天，侧身西望长咨嗟！

括江神子拼音解读：

kuáng hú ān mǎ zì wéi jiā 。qiǎn gōng wá 。jià hú shā 。wàn lǐ fēng yān ，háng bú jiàn jīng huá 。mǎ shàng sī guī āi yuàn jí ，tuī què shǒu ，zòu pí pá 。
hú ér gòng tīng yì zī jiē 。mào rú huā 。luò tiān yá 。shuí àn xīn shēng ，zhēng xiàng hàn gōng kuā 。xiān shǒu bú zhī lí bié kǔ ，cháng yù duàn ，hèn rú má 。
lǐ bái shǔ dào nán ：yī xū xì 、wēi hū gāo zāi ，shǔ dào zhī nán nán yú shàng qīng tiān ！cán cóng jí yú fú ，kāi guó hé máng rán 。ěr lái sì wàn bā qiān suì ，bú yǔ qín sāi tōng rén yān 。xī dāng tài bái yǒu niǎo dào ，kě yǐ héng jué é méi diān 。dì bēng shān cuī zhuàng shì sǐ ，rán hòu tiān tī shí zhàn xiàng jù lián 。shàng yǒu héng hé duàn hǎi zhī fú yún ，xià yǒu chōng bō nì shé zhī huí chuān 。huáng hè zhī fēi shàng bú néng guò ，yuán náo yù dù chóu pān yuán 。qīng ní hé pán pán ，bǎi bù jiǔ shé yíng yán luán ，mén cān lì jǐng yǎng xié xī ，yǐ shǒu fǔ yīng zuò zhǎng tàn 。wèn jun1 xī yóu hé dāng hái ，wèi tú chán yán bú kě pān 。dàn jiàn bēi niǎo hào gǔ mù ，xióng fēi hū cí shàng qīng tiān ，shǐ rén tīng cǐ diāo zhū yán 。lián fēng qù tiān bú yíng chǐ ，kū sōng dǎo guà yǐ jué bì 。fēi tuān bào liú zhēng xuān huī ，pīng yá zhuǎn shí wàn hè léi 。qí xiǎn yě ruò cǐ ，jiē ěr yuǎn dào zhī rén ，hú wéi hū lái zāi ！jiàn gé zhēng róng ér cuī wéi ，yī fū dāng guān ，wàn fū mò kāi 。suǒ shǒu huò fěi qīn ，huà wéi láng yǔ chái 。cháo bì měng hǔ ，xī bì zhǎng shé 。mó yá shǔn xuè ，shā rén rú má 。jǐn chéng suī yún lè ，bú rú zǎo hái jiā 。shǔ dào zhī nán nán yú shàng qīng tiān ，cè shēn xī wàng zhǎng zī jiē ！
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍